buy Lyrica 300 mg online RADNIČKA TUŽBALICA (WORKERS LAMENT)
participativni performans
U sedmom poglavlju Kapitala Marx definira čovjeka kao životinju koja pravi alate, preuzimajući ovu ideju od Benjamina Franklina. Pravljenje alata je, po njihovom mišljenju, imanentno ljudskoj prirodi. Međutim, suvremeni kapitalizam i najnovija tehnologija izmiču čovjeku ovu funkciju; alati u najsuvremenijim tehnologijama profilirani su kao sofiisticirani, skupi, često autonomni; radnik zato osjeća da je njegova uloga u društvu izgubljena, osjeća se otuđeno od sredstava za proizvodnju. On osjeća gubitak i tuguje za svojom izgubljenom ulogom. Radnička tužbalica proizlazi iz ovog osjećanja. Međutim, oslobođenje od alata je, istovremeno, na neki način, i oslobođenje od eksploatacije. Zato ova tužbalica ima dvostruko značenje; ona je s jedne strane tuga za izgubljenom ulogom u društvu, ali s druge, ona je i tugovanka za ropstvom samim, tj. određenim osećanjem sigurnosti koje iz njega proističe. Arija iz Handlove opere Rinaldo prati performans:
Let me weep over
my cruel fate,
and let me sigh for
liberty.
May sorrow shatter
these chains,
of my torments
out of pity alone.
Pusti me da plačem
Nad mojom surovom sudbinom,
i pusti me da uzdišem za
slobodom.
Neka tuga razbije
ove lance
mojih muka
iz čiste samilosti.
Zernograd artterror (kratak CV)
Umjetničku asocijaciju artterror čine vizualna umjetnica i novinarka u kulturi Milica Lapčević i filmski montažer i producent Vladimir Šojat. Djelovanje ove umjetničke grupe u zajedničkim projektima bazira se na principu nezavisne, otvorene platforme multidisciplinarnosti i eksperimenta, u traganju za različitim konceptualnim i kompozicijskim rješenjima (pokretne) slike. Većina video radova se bazira na poetsko-performativnim zabilješkama u kojima su često sami autori izvođači, uz vizualno i simboličko promišljanje kontroverznih društvenih i filozofskih pitanja. Autori uvode angažirane, kritičke i ironične načine obrade tema, kao i refleksivno posmatranje uzajamnog stvaralačkog i osobnog odnosa. U okviru stvaralaštva artterrora referentne teme su i odnos prema prošlosti (totalitarizmu), rekontekstualizacijе avangardnih ideja i težnji, specifičan montažerski postupak, semiotička istraživanja sekvenci iz filmske i muzičke historije, tranzicije poezije i vizualnih struktura te različite reprezentacije tijela.
Pored nekoliko video instalacija, artterror se, u periodu od tri decenije, predstavio na velikom broju festivala i izložbi u zemlji i inozemstvu: u Stockholmu, Geteborgu, New Yorku, Parizu, Desau, Firenci, Londonu, Sofiji, Ateni, Solunu, Vigou, Ljubljani, Novom Sadu, Beogradu, Vršcu, Podgorici, Klermon Feranu, Moskvi, Kelnu, Oslu, Vroclavu, San Francisku, Pasadeni i Bergenu. Video “Chromo.zones” ovjenčan je nagradom “Sphynx” na festivalu “Video Medeja “u Novom Sadu. Slike i video radovi se nalaze u kolekcijama u Briselu, Stockholmu i Malmeu, STV 2 – Stockholm, Švedska, kao i MSUB-Beograd.
Retrospektive artterror produkcije održane su u Muzeju jugoslovenske kinoteke, u SKC-u u Beogradu, kao i u Muzeju savremene umetnosti Vojvodine u Novom Sadu. Umjetnički prostori u kojima su prikazani radovi iz artterror produkcije su između ostalih: PS.1 The Kitchen (Ney York) Moderna Museet (Stockholm), Centre Georges Pompidou (Paris), Bauhaus (Dessau), WRO (Wroclaw), Gradska galerija (Ljubljana), Fylkingen (Stockhom), Stazione Leopolda (Firenza), Landmark (Bergen), Vue Leicester Square (London), Pasadena Museum of American Art (Pasadena), ICA (San Francisco) i drugi.
Milica Lapčević, rođena u Beogradu, Jugoslavija. Studirala je na Univerzitetu u Bergenu, Norveška, (povijest umjetnosti), Filološkom Fakultetu u Beogradu (anglistika), diplomirala na FLU, (odsjek slikarstva). Postdiplomske studije je pohađala na Kraljevskoj Akademiji (Kongl. Konsthogskolan), Stockholm, Švedska na Odjelu za video i nove medije. Osnivačica je i članica nezavisne umetničke asocijacije artterror film & video od 1989. godine. Članica ULUS-a. Autorica i urednica radijskih emisija iz kulture na radiju Studio B od 2001. godine. Bavi se fotografijom, filmom, videom, instalacijama i proširenim medijima, likovnom kritikom, esejistikom i poezijom.
Vladimir Šojat, rođen u Zemunu, Jugoslavija. Diplomirao je na FDU, Beograd, na odsjeku filmske i TV montaže. Dobitnik je studentske nagrade “Slavko Vorkapić”. Postdiplomske studije pohađaoje na istom fakultetu. Član je UFUTVS od 1988, kao i DOK Srbija od 2016. Osnivač je i član nezavisne umjetničke asocijacije artterror film & video od 1989. godine. Radio je kao montažer i član promo-tima na RTV B92 od 2001. godine. Osnivač je producentske kuće Frakcija, 2015. Bavi se teorijom i poviješću filma, kroz predavanja i eseje.